Bir şehri Aziz kılan değerler bir bir kaybedildikçe, eskiye duyulan özlem yenilendikçe artıyor. Burada hayıflanma yerine işin bir ucundan da biz tutalım diyerek ticaretin de bereketini umut ederek yola çıkan bir kaç gönüldaştan öteye değil Süleymaniye Çikolatacısının geçmişi. Gerek ürünlerimize verdiğimiz isimler, gerek dinlettiğimiz müzikler biraz vefa duymaktı geçmişe E’bul Vefa kırılmasın diye. Suya da para mı alınırmış diyerek siz istemeden masanıza getirilen sular, koca mimar Sinan için! yaptığı kurutulan çeşmelerini onun için tekrar böyle akıtıyoruz. Her yudum kahve de Kanuni penceresinden hayal ediyoruz süleymaniyeyi. Ruhuna dokunmasın diye de kahve falı baktırmıyoruz. Ekseriyetle Tanburi Cemil bey, Dede efendi dinliyor ve dinletiyoruz. Parası çıkışmayana helal ediyoruz.

Edebiyat, hissiyat, hatırat, hâyâlat, musiki ve bol çikolatalı günleriniz olsun…